Week 6

22 oktober 2022 - Cape Town, Zuid-Afrika

Op zondag stond een worship church op de planning. Er was een iemand uit het hostel die al eerder was geweest, dus om kwart voor 10 volgden we haar lopend, want het was 15 minuten te voet. We waren best wel met een aantal: rond de 12 denk ik. We liepen naar binnen en werden vriendelijk begroet door veel mensen. Het was een grote kerk, maar het zat nog lang niet vol. We gingen ergens zitten, maar werden later naar een andere plaats gewezen. Geen idee waarom, maar prima. We begonnen met zingen en wat een feestje was dat. Iedereen stond en zong mee, was aan het dansen en je zag ze genieten. Mensen deden heel erg hun eigen ding, dus dat was heel indrukwekkend om te zien. Ik denk dat we wel drie kwartier gezongen hebben, voordat de pastor op het podium stond en nog met de muziek aan begon te bidden. De muziek werd steeds zachter en daardoor ook stiller. Er waren mensen die er doorheen riepen zoals: halleluja en amen. Dit deden ze ook bij de preek. Het is hier zo normaal om dat te doen. Aan het einde hebben we weer gezongen (en een beetje gedanst) en daarna werd de dienst afgesloten. Voordat we gingen, werden de nieuwkomers gevraagd om te gaan staan, dus ja dat moesten we natuurlijk wel doen. Samen met wat andere nieuwkomers werden we naar een apart zaaltje geleid waar er verteld werd dat zij van het welkomsteam waren. We konden een formulier invullen en kregen een flesje water. Vervolgens werd er weer vriendelijk doei gezegd. Ja, dit was wel een hele beleving. Later op de dag was het tijd om afscheid te nemen van Felicitas, die naar huis ging. Feli is een goede vriendin van mij geworden, dus dat was wel even lastig. Als avondeten heb ik met twee andere pannenkoeken gebakken met ingrediënten die over waren van pancake night, het deed me weer even denken aan thuis.

Op het project heb ik deze week weer veel gedaan. Ik ben met van alles bezig. Dinsdag werd ik naar beneden (waar grade 4-7 zit) geroepen. Ze wilden dat ik ging helpen met lezers die het moeilijk vinden. Ik werd voorgesteld aan een Canadese vrouw die samen met anderen een groep vormen die een dag in de week komen om ze te helpen met lezen. Ze vertelde me dat ze het voor een aantal weken niet hebben kunnen doen, omdat de bibliotheek (waar we in zitten) opgezet is door een bepaalde groep en dat ze er daarna mee gestopt zijn. Ze hebben wel een bibliotheek met veel boeken, maar er was niemand om echt ondersteuning te geven bij het lezen. Nu zijn ze “reading classes” begonnen en elke dag tussen de eerste en de tweede pauze komen er om de beurt twee groepen om te lezen. Met mij er bij zijn er dan twee of drie mensen en verdelen we de kinderen, zodat we echt individuele aandacht geven. We besteden de tijd aan het lezen zelf, maar ook motivatie en het begrijpen van de tekst. Het was in het begin een beetje improviseren, maar dan merk je wel dat het super fijn is om een onderwijs achtergrond te hebben. Ik doe dit nu elke dag, behalve vrijdag want dan is het een kortere dag. Naast de “reading classes” help ik uiteraard nog steeds in mijn ‘eigen’ klas. Ik zet eigen even tussen haakjes omdat de directrice duidelijk deze week gezegd heeft dat we overal ingezet kunnen worden waar we nodig zijn. Ik begin in mijn klas al erg gewend te raken aan de kinderen. Ze komen me vaak begroeten met een knuffel en kunnen niet genoeg krijgen van mijn haar. “You’re so beautiful” en “you’re hair is so soft” heb ik inmiddels al erg vaak gehoord. Een heleboel dingen zijn al normaal voor mij, maar misschien wel leuk voor jullie om een paar dingen te benoemen: 

in de ochtend na ongeveer een uur moeten alle kinderen in een lijn gaan staan. Meiden en jongens apart. Daarna lopen we met de hele klas naar de wc en staat er een meisje met een rol wc papier om dit uit te delen.

Er word veel klassikaal opgezegd. Als de leerkracht zegt: “Count in two’s” reageren alle kinderen met: “We are counting. Forward counting in two’s 2, 4, 6“ etc.

Alle spullen nemen ze mee van huis en als de school uit is, nemen ze het weer mee naar huis in hun rugzak. Dus geen laatjes waar ze hun etui enz. in kunnen doen.

Donderdag had mijn leerkracht haar laptop meegenomen zodat ik haar ergens mee kon helpen. Ze wilde graag haar school mail thuis kunnen openen, zodat ze daar aan lesplannen kon werken, maar ze geeft aan heel weinig te weten van laptops en digitale dingen, dus ik heb haar daarmee geholpen. Het was een gedoe om het wifi wachtwoord van de school te krijgen die we nodig hadden voor de laptop, maar nadat dat was gelukt, was de mail zo gefixt. Voor mij was het een heel kleine moeite, maar ze was er zo blij mee. Aan het einde van de dag gaf ze ook aan dat iemand had gevraagd hoe ik het deed. Mijn leerkracht heeft gezegd dat ze heel blij met me is, dat ik 100% geef en dat ze kan zien dat ik thuis ook leerkracht ben aan de manier waarop ik dingen met de kinderen doe. Het deed me erg goed om dit te horen!

Mijn belofte om elke week de tafelberg te doen is voor deze week in iedere geval gelukt. Vrijdag gingen we met z’n 12en op pad. Het waaide erg hard, maar het was zonnig, dus met een trui in mijn rugzak moest het wel lukken. De kabellift ging niet, omdat het zo hard waaide, dus moesten we niet alleen naar boven klimmen, maar ook weer naar beneden. Aan het begin van de klim stond er een man met een jasje van de tafelberg en hij waarschuwde ons dat de lift niet ging en dat hoe hoger we kwamen, hoe harder het zou gaan waaien. Vol goede moed begonnen we, maar we kwamen er inderdaad achter dat het echt heel hard waaide, ik denk wel windkracht 6 of 7. Toch zijn we helemaal naar de top gegaan, waar het heel koud was vanwege de wind. We hebben even naar het uitzicht gekeken, maar zijn weer gauw terug gegaan. Ook werd het bewolkter, dus nog kouder. Mijn trui was eigenlijk niet genoeg, maar ik moest het ermee doen. Ik moest soms even stil staan tijdens een windvlaag, omdat ik anders weg zou waaien. Het was een hele belevenis en we zijn gelukkig weer veilig beneden gekomen, maar in deze omstandigheden zou ik het nooit meer doen. Wat wel heel gaaf om te zien was, waren de wolken die op een heel bijzondere manier om de top en tegen de berg aan bewogen. Sommige wolken losten gewoon op in het niets en anderen bleven maar ronddraaien als een tornado. Eenmaal thuis wilde ik een warme douche nemen, maar we zouden uiteten gaan in Camps Bay, dus de douche moest even wachten. In Tigers Milk (waar we uiteten waren) had ik chicken taco’s en als toetje een oreo milkshake (en ja die was heel lekker 😋😜).  Het zal jullie misschien verbazen, maar zaterdag zijn we weer naar Oranjezicht foodmarket geweest. Ik kreeg te horen dat ik erg veel over eten blog, maar we gaan ook vaak naar plaatsen om te eten, dus dan kan ik jullie net zo goed een beetje jaloers maken 😇. Na de foodmarket stond surfen op de planning. We hebben een wetsuit en een board gehuurd en gingen het water in. Zonder ooit gesurft te hebben was het een beetje aftasten. Er waren 2 die eerder gesurft hadden en we hebben even doorgenomen hoe je moest staan, maar het was vooral zelf uitvinden. Een beetje peddelen en veel zout water in mijn ogen beschrijft denk ik wel het eerste uur😂. Later kreeg ik wat meer de feeling en lukte het een paar keer om op te staan. Zelfs zonder het surfen was het leuk om in het water te zijn met de vele golven. Zeker voor herhaling vatbaar!

Foto’s

5 Reacties

  1. Toos:
    22 oktober 2022
    Ik smul van je verhalen over eten hoor Lau 😋😉dus ga vooral door met het schrijven erover 🤗
    En mooi je ervaring bij de worshipdienst, God is de Schepper van de hele aarde dus hoe mooi dat je ook in Afrika samen kan komen met christenen om Hem te eren en te aanbidden op de manier zoals zij dat doen vanuit hun hart 🤩💃🏽🙏🌍✝️
  2. Tonnie van der Worp:
    22 oktober 2022
    Mooie verhalen Laura. Ga zo door .
    Respect voor je inzet om kinderen te helpen zich te ontwikkelen🙏👌
  3. Talita:
    23 oktober 2022
    Mooi om te ervaren dat sommige dingen overal doorgaan, waar ook ter wereld hè. In een iets ander jasje, maar het gaat om hetzelfde.
    Ook tof dat je echt het gevoel hebt iets te kunnen doen en betekenen op school. Dat is niet altijd makkelijk in een ander land met een andere cultuur en gewoontes.
    En verder heerlijk genieten van alle toffe dingen die je kunt doen, zien en beleven… en proeven 😎 Al die dingen kun je hier niet of weinig. Dus haal er uit wat erin zit.
    Ik geniet net als je andere lezers op afstand mee 😎
  4. Jan van der Worp - de oudere ;-):
    23 oktober 2022
    Dag Laura, het gaat goed met je merk ik. Je hebt het wel naar je zin. Overal doen mensen kerkdiensten anders en dat is goed. Zijn de kinderen daar anders dan kinderen hier in hun houding ten opzichte van degene die les geeft? Groeten
  5. Laura:
    30 oktober 2022
    De kinderen zijn best wel hetzelfde denk ik. Je hebt altijd wel de ‘rustigere’ kinderen en de ‘drukkere’ kinderen. Ze zijn erg nieuwsgierig en dat is leuk om te zien!