Safari

8 oktober 2022 - Oudtshoorn, Zuid-Afrika

Een beetje laat, maar er was heel veel te schrijven. Dit is van afgelopen weekend.

Vrijdag:

Al vroeg werden we opgehaald, om 7 uur. Met 12 anderen zat ik in een busje. 6 van ons hostel, 3 vrijwilligers die in een host family verbleven, maar we wel kenden, twee honeymooners en een britse vrouw. Onze gids heette Uriël en was erg leuk. Ik was tot nu toe alleen echt in Kaapstad geweest, dus het was ook een kans om Zuid-Afrika buiten Kaapstad om te ontdekken. Het was best mistig dus tijdens het rijden konden we niet veel om ons heen kijken. Op een gegeven moment reden we door een tunnel en toen we erdoorheen waren was alle mist weg en was de natuur ook anders. Het was heel zand- en rotsachtig. We maakten af en toe een stop, zodat we het benodigde eten  en drinken konden kopen. We zijn bij een tentje gestopt om te lunchen en er was ook een souvernir shop waar we even door konden dwalen. Daarna weer verder om naar de eerste activiteit van de trip de gaan: cave crawling in de kangoo caves. Ik ben eerder in grotten geweest, maar dit was wel echt een andere ervaring, omdat we (je zal het al wel geraden hebben) soms echt moesten kruipen. We deden de adventure route, die verdeeld was in drie stukken. De stenen waren erg glad, dus moesten we echt oppassen dat we niet uitgleden. Ondertussen vertelde de gids van de grot van alles over de geschiedenis. Er was een moment waar we ons echt door de grot moesten wurmen. Een voor een zag je de mensen verdwijnen door de spleet in de grot. Je moest omhoog, maar het was zo smal dus het was een kunst om je handen en voeten zo te plaatsen dat je jezelf omhoog kon duwen, maar het is gelukt. Daarna moest je van een halve glijbaan naar beneden glijden, ook door een smal stuk. Je kon kiezen: feet first of head first. Met de voeten eerst leek me wat veiliger dus heb ik dat gedaan. Dat ik eruit kwam zag ik 4 telefoons met een flits om te filmen, want het was wel erg grappig om te zien. Ik heb een foto geplaatst om jullie een beetje een idee te geven. Na het cave crawlen zijn we naar onze eerste accommodatie gegaan. In de bus hadden we al op een lijst geschreven wat we wilden eten, want je kon kiezen. Er was ook de optie om struisvogel te eten, dus dat heb ik gedaan.  De accommodatie was in een dorp/stadje. Het zag er heel leuk uit, er was een veranda waar je kon eten, een pooltafel en een bar. Er was een vuurplaats en achterin waren de slaapkamers. Het zag er allemaal heel knus uit. Het eten was erg lekker, de struisvogel had niet een heel bijzondere smaak, maar het was goed. Na het eten kregen we het “springbok” shotje (vernoemd naar de bekendse rugbyclub hier). Ook heeft onze gids ons geleerd hoe we moeten proosten in het Afrikaans. Iets met: “van hoog naar laag, van verweg naar nabij, ik ruik maar het stinkt niet, ik kijk maar het blinkt niet, dan kan ik het vast wel drinken”. De rest van de avond hebben we bij het vuur gezeten en zijn daarna gaan slapen.

Zaterdag: Om 7 uur zou het ontbijt klaar staan, dus de wekker ging om half 7. Ik heb prima geslapen in ons eerste onderkomen, dus dat was erg fijn. Als ontbijt had je een aantal keuzes en ik had toast met eieren en bacon. Er was een strakke planning, want om half 8 zouden we al vertrekken, dus even doei gezegd tegen de mensen van daar en hen bedankt en vervolgens weer in het busje gestapt. We reden terug naar de lodge waar we de honeymooners hebben gedropt. Daar gingen we namelijk de elephantwalk doen. De zon scheen en ondanks dat het zo vroeg was, was het al best warm. We kwamen bij een typisch safari resort en vanuit daar liepen we naar de plek waar de olifanten stonden. Mijn eerste gedachte was: wauw, ze zijn zo groot! Tuurlijk weet ik dat ze groot zijn en heb ik ze in een dierentuin gezien, maar dit was een heel andere ervaring. Je kon de structuur van de huid heel goed zien en we mochten ze ook aanraken. Het waren er drie: twee mannetjes en een vrouwtje (die Malaika heet, de andere namen ben ik vergeten). Er werd ons wat uitgelegd en daarna zijn we gaan lopen. De olifanten zijn hierheen gehaald toen ze nog jong waren, omdat ze niet voor zichzelf konden zorgen. De verzorgers zijn een soort vaderfiguur voor hen. Ook werd er verteld dat ze een heel groot gebied hebben wat the playground werd genoemd en hij wees het ook aan. Ze hadden soms zelf moeite om de olifanten te vinden, maar daar hadden ze wel een tactiek voor: simpelweg hun poep volgen, want daar lieten ze een spoor van achter. Maar goed, toen was het tijd om te wandelen. Op een bepaalde plek stopten we om te knuffelen met de olifanten en foto’s te maken. We gingen een rijtje af en als je er ging staan, sloegen die olifanten hun slurf om je heen. Ik hoorde al: “Oh ze zijn best zwaar.” Toen was het mijn beurt. Het moment dat die olifanten hun slurf om me heen deden schrok ik een beetje van de structuur. Dit kan je ook wel zien op de foto. Het was zo apart en schoot ook meteen in de lach (gelukkig was Antonette er niet bij anders hadden we letterlijk op de grond gelegen van het lachen 🤪) Ook moest ik wat meer naar het midden en toen moesten die olifanten het opnieuw doen. Het duurde dus even wat langer bij mij, maar heb ik uiteindelijk ook leuke foto’s 😂. We hebben nog meer foto’s gemaakt terwijl de olifanten “poseerde”, we zijn teruggelopen en het was alweer over. Maar het was zo geweldig, als je ooit de kans krijgt om het te doen: doe het!

Na de olifanten was het kayaken aan de beurt. Met het busje gingen we opweg en hebben ongeveer anderhalfuur gereden. We kwamen bij een rivier die uitmondt in de oceaan. In tweetallen zijn we gaan kayakken. Je kon drie kanten op. We zijn eerst naar de waterval gegaan, geen grote maar wel leuk om te zien. Daarna zijn we richting de oceaan gegaan. Daarvoor was een heel groot stuk strand dus hebben de kayak daar “geparkeerd” en hebben daar een stukje gelopen. De rivier stroomde tussen rotswanden, dus het was echt mooi om te zien. Dat we terugwaren zijn we daar gaan lunchen en hebben we een beetje in de zon gelegen. Om kwart voor 1 was het tijd om weer in de bus te stappen naar de volgende (en leukste/spannende) activiteit: de bungeejump. Je kan kiezen of je dat wilt doen. Je kon ook kiezen om de zipline te doen. Maar voor de mensen die mij een beetje kennen staat bungeejumpen al een tijdje op mijn bucketlist en dit is de hoogste brug waar je het kan doen, dus die kans grijp ik met beide handen aan. De bungeejump was zo’n bijzondere en geweldige ervaring. Je verwacht de adrenaline die je ook in achtbanen hebt wanneer je naar beneden gaat, maar dit was veel intenser. Het platform was onder de brug en daar moesten we heen met de zipline. We kregen daar dus eerst een tuigje voor en gingen met een groep van ongeveer 20/25 man daarheen. 7 van ons die met de safari meegingen, deden ook de bungeejump. We hadden nummers op onze handen en we dachten dat dat ook de volgorde was. Er werd van alles uitgelegd en de mensen die daar werken hadden zoveel plezier. Er was muziek en ze waren ondertussen een beetje aan het dansen en waren zo vriendelijk! Als eerste was iemand van onze groep aan de beurt. Het is ook leuk om mensen zien springen. Dat hij weer terug op het platform was, vroeg iedereen natuurlijk hoe het was. Het springen ging als een lopende band, want je nummer werd geroepen, je moest gaan zitten en kreeg een soort bescherming om je voeten en daarna werd er een touw aan je benen vast gemaakt en daarna was het tijd om te springen. Ik weet niet wat voor volgorde ze gebruikte, maar voor mijn gevoel was het heel random. Op een gegeven moment was iedereen van ons geweest en ik nog steeds niet. Eindelijk was ik aan de beurt: als een van de laatste. Ik had er heel veel zin in en was vooral benieuwd. Ik werd klaargemaakt voor de jump en toen was het tijd op te gaan. Er stonden twee mannen die zeiden: “Hug me like you love me” zeiden en dat deed ik. Ik hopte naar de rand, net dat mn tenen eroverheen kwamen. In mij gedachte had ik: ik ga gewoon springen, maar als je daar staat weet je nooit hoe je reageert. Maar ze telden af en bij “bungee” moest je gaan en dat deed ik. Het gevoel wanneer je naar beneden gaat is onbeschrijvelijk. Wat ik al eerder zei, het is zoveel meer intens dan in een achtbaan of iets. Het gaat zo hard en het enige wat door me heen ging was: “wat is dit geweldig!”. Het elastiek ging een paar keer op en neer en het bloed stroomde naar mn hoofd😂. Op een gegeven moment hang je stil en alles was ook zo stil. Ik hoorde de rivier en moest gewoon lachen. Ik ben net gewoon vrijwillig van een brug gesprongen en nu hang ik hier. Je kan niet zien wanneer je weer omhoog gehaald wordt, maar al snel kwam er een man die via een touw omlaag gelaten werd. Er was verteld om niks te doen en hem gewoon zijn ding te laten doen, dus dat deed ik. Ik werd aan zijn touw gehaakt en zo weer omhoog gehesen. Dat ik boven was werd ik neergelegd en alles werd losgemaakt. Ondertussen vroegen ze waar ik vandaan kwam. Ik zei Nederland en toen zei hij: “Oh, you’re from Holland. Gekke gekke meisje.” Met een Afrikaans accent. Ze stonden heel erg voor je klaar om te vragen of alles goed was en hoe je het vond. We konden toen eigenlijk ook al meteen gaan. Terug bij het busje wisselden we onze ervaringen uit met de anderen die de zipline gedaan hadden. Vervolgens gingen we opweg naar ons tweede onderkomen van de trip. We kwamen aan bij een hotel die vlak voor het strand stond. Het had dan ook een mooi uitzicht. We hebben ingecheckt, gegeten en zijn een beetje optijd naar bed gegaan, want iedereen was best wel moe.

Zondag:

Om half 8 ontbijt, dus ik had 7 uur de wekker. Twee meiden bij mij op de kamer waren al eerder uit bed gegaan om de sunrise te kijken, maar ik had toch wel even behoefte om zo lang als ik kon te slapen. Na het ontbijt zijn we de bus weer ingestapt met alle spullen. Vandaag zouden we echt een safari doen. Na ongeveer anderhalfuur rijden kwamen we bij een lodge aan. Het was echt zo’n typische safari vakantie resort. We konden daar wat drinken en om 10 uur zouden we beginnen. We liepen naar zo’n echt safari jeep en stapten in. We hadden ons ingesmeerd, want het zou warm worden met volle zon. We reden het gebied in en het is ook precies wat ik verwacht had: een Afrikaanse man met een safaripakje aan en een hoedje op. De weg was hobbelig en iedereen had zijn camera klaar om foto’s te maken. We zagen wat impala’s en antilopen en stopten ook om beter te kijken. Na 20 minuten rijden gaf onze gids aan dat er iets mis was met de motor. Hij vroeg voor assistentie en we moesten dus ongeveer 20 minuten wachten tot er een nieuwe jeep zou komen. Ondertussen was er geen dier te bekennen. Dus na een tijdje gewacht te hebben kwam de nieuwe jeep en zijn we overgestapt. Klaar om de grote dieren te zien. Op een gegeven moment stopten we en ik zat al rond te kijken welk dier ik zou moeten zijn. Helaas geen dier, maar wel een pootafdruk van een leeuw. De eerste helft van de safari hebben we niet zoveel dieren gezien. Ik vroeg me af of we überhaupt wel wat dieren zouden zien, maar gelukkig zagen we in de verte wat zebra’s. Daarna kwamen we in een gebied waar er heel veel buffels op de grond lagen. Ook waren er gnoes. De dieren keken niet op of om van ons bezoek en de gids stopte om van alles te vertellen. Het is een van de Big Five (de buffels): niet omdat ze populair zijn ofzo, maar omdat ze het gevaarlijkst zijn en het moeilijkst om op te jagen, net als de rest van de Big Five. Weer wat geleerd. Dat we weer verder wilden gaan, kreeg de gids een berichtje dat een andere jeep een cheetah had gespot met haar welpjes. Dit is heel zeldzaam, dus ik had al heel veel zin om die te zien. Weer even rijden en weer stoppen. Het is dat de gids aanwees waar we de cheeta’s konden zien, want anders had ik ze waarschijnlijk nooit gezien. Ze lagen onder een struik, heel beschut. Ook deze dieren bleven super chill liggen. De welpjes waren zo schattig! Ik heb geprobeerd foto’s te maken, maar je ziet amper wat. Gelukkig was er een die een goede fotocamera mee had en beloofde de foto’s door te sturen. Daarna zijn we doorgegaan en hebben we nog neushoorns, olifanten, giraffen en zebra’s gezien. Er was een zebrajong van nog maar twee dagen oud 🥹. Ik heb deze dieren wel in de dierentuin gezien, maar het is echt wel anders als je ze zo in het wild ziet. Heel veel foto’s gemaakt natuurlijk en toen zijn we teruggegaan. We hebben geluncht bij de lodge waar we ook begonnen waren. Rond half 3 zijn we begonnen aan de rit terug. We waren best moe dus het was een rustig ritje terug. Om 8 uur werden wij afgezet bij het hostel en konden we onze verhalen delen met de andere vrijwilligers.

Al met al was het een geslaagd weekend. We waren met een heel leuke groep en we hebben super leuke dingen gedaan!

Foto’s

11 Reacties

  1. Talita:
    8 oktober 2022
    Crisis, wat heb je veel gedaan zo even in een weekend! En wat een gave dingen! Zo te zien heb je het enorm naar je zin. Geniet maar met volle teugen!
  2. Laura:
    9 oktober 2022
    Ja, was een druk weekend, maar de leukste tot nu toe!
  3. Tonnie van der Worp:
    8 oktober 2022
    Mooi verslag👍spannende aventuren.
  4. Nynke:
    8 oktober 2022
    Oh man, die cheetah welpjes. Haha, so cute.
  5. Laura:
    9 oktober 2022
    Wilde er bijna eentje mee naar huis nemen, maar mocht helaas niet… 😝
  6. Esmee:
    8 oktober 2022
    Die foto met de olifanten zo cool!
  7. Laura:
    9 oktober 2022
    Jaa, was een bijzonder ervaring haha
  8. Toos:
    9 oktober 2022
    Super Laura! Avonturen beleven en herinneringen maken, heerlijk, dat doe je goed 💥. En die baby-zebra....... zooooo schattig 🥰
  9. Laura:
    9 oktober 2022
    Ja, genoeg leuke herinneringen om mee te nemen! En inderdaad de kleine zebra was om te smelten 🥹
  10. Jan van der Worp - de oudere ;-):
    10 oktober 2022
    Prachtige foto's van die olifanten , o ja , en van jou natuurlijk ;-)
    Is dit once in a life time of ga je nog een keer?
    Dat moet natuurlijk!
  11. Laura:
    10 oktober 2022
    Hier ga ik maar 1x, maar wie weet als ik ooit nog naar Afrika ga is het wel gaaf om het nog een keer te doen!